De naam van deze boom wordt verklaard door het feit dat de vruchten van de wintereik, de eikels, geen steel hebben. De wintereik is een veel voorkomende soort in West-Europa en kan 500 tot 1000 jaar oud worden. Het is een eenhuizige soort. De wintereik was ooit het centrale element van verschillende heidense religies in Noord- en Midden-Europa. Het lichtbruine gele hout is hard en dicht.

Hoogte : 20 tot 40 meter hoog.

Schors : glad en in de lengte licht gebarsten.

Loof : bladverliezend. De bladeren zijn langwerpig, afwisselend (verspringend) en kaal. De lobben zijn niet erg gemarkeerd maar regelmatig en talrijk.

Bloemen : bloei en pollenafgifte vindt in onze streken rond half mei plaats.

Vruchten : Eikels van 1 à 2 cm lang zijn glad, kleiner en ronder dan die van zomereik. Ze zijn genesteld in een kaal kopje.

Gebruik : meubelmakerij, notenbalken, kuiperij